پانوراما

شاید بعضاً عکس یک رشته کوه و یا شهری را دیده‌اید که دارای ابعاد غیر عادی است و تمام سلسله جبال و یا شهر و میدانی را یکجا نشان می دهد . چنین تصاویری را که عرض و طولشان باهم خیلی اختلاف داشته و از مجموعه چندین عکس، با قرار دادن آنها در پهلوی هم، به وجود آمده‌اند تصاویر پانورامیک می‌نامند که در حقیقت می‌توان گفت عبارت از گشتی است در افق.

هیچ یک از ابژکتیف های عادی، هر قدر هم دارای کانون کوتاه و زاویه دید گشادتری باشد، نمی تواند چنین فضای زیادی را در برگیرد. باید که با چرخش دوربین روی سطح کاملاً عکسهای متوالی گرفت و سپس آنها را کنار هم گذاشت.

چون در طول اجرای برنامه‌ی عکسبرداری دوربین وضع افقی خود را به هیچ وجه نباید از دست بدهد لذا وجود سه پایه‌ی خوب و محکم از ضروریات است. پایه های را با دقت تمام روی زمین مستقر نمایید زیرا کوچکترین حرکت و تغییر مکان برای از بین بردن تمام شانس موفقیت، کافی است.

وجود سر سه پایه گردان مجهز به تقسیمات 360 درجه‌یی و حداقل سر سه پایه گردان حتمی است (که در این صورت لازم است هر بار یک نقطه از موضوع را به عنوان وجه مقایسه در نظر گرفت.)

برای اینکه میدان دید به حد امکان افزایش یابد می توان از عدسی های زاویه گشاد (کوتاه کانون) استفاده کرد. و چون در جور کردن و سوار نمودن عکسها در پهلوی هم، از لحاظ حفظ وضع افقی اشکالاتی پیش می آید لذا بهتر است به 3 تصویر اکتفا نمود.

پانوراما یکی از انواع عکسبرداری هایست که توفیق در آن خالی از اشکال نیست زیر را لازم دارد:

1ـ در موقع عکسبرداری ـ لبه های دو تصویر را به حد کافی روی هم باید سوار کرد تا تطبیق عکسها آسان تر باشد. یعنی در هر عکس مقداری از منظره که در عکس قبلی گرفته شده دوباره باید گرفته شود.

تمام عکسها را روی یک حلقه فیلم بگیرید تا ظهور آن یکنواخت و آسان باشد.

به تغییر نور منظره، که در نتیجه عبور ابر و غیره پیش می آید توجه داشته باشید تا تمام تصاویر، نور یکسان داشته باشند.

2ـ در لابراتوار ـ در صورتی که روی فیلمهای جداگانه عکس گرفته شده باشد ظهوری کاملاً مساوی لازم است (محلول و درجه حرارت و زمان واحد).

3 – در چاپ – چون لازم است تمام تصاویر از لحاظ رنگ کاملاً یکسان باشد لذا همه را پشت سر هم نور داده و با هم ظاهر کرد (مانند نگاتیف ها).

پس از اینکه همه عکسها حاضر و اطراف آنها بریده شد با چنان دقتی باید کنار همدیگر قرار گیرند که در موقع نگاه کردن به نظر برسد از نگاتیف واحدی چاپ شده است.